چگونه اتصال مناسب سیستم کاشت میلگرد و آرماتور را انتخاب و طراحی کنیم؟
مقررات طراحی تعریف‌شده برای سیستم چسب کاشت میلگرد و آرماتور شامل مؤسسه بتن آمریکا (ACI) 318-14 در فصل 17 و معیارهای آزمایش‌های مربوطه در ACI 355.4 است. در این بین طیف وسیعی از شرایط میدانی و بارگذاری وجود دارد که باید در طراحی و انتخاب سیستم چسب کاشت میلگرد و آرماتور در نظر گرفته شود. هنگامی که یک پروژه را ماه‌ها یا حتی سال‌ها قبل از ساخت طراحی می‌کنیم، تصور هندسی و میزان مقاومت اتصالات، قابل‌درک می‌شود. این موارد قابل‌توجه شامل جهت نصب بست، محدودیت‌های هندسی مانند فاصله لبه یا ضخامت مصالح پایه است. همچنین نیازهای کاربردی مانند تنش پایداری یا بارگذاری دینامیکی نیز می‌تواند موردنیاز طراحی باشد.
علیرغم اهدافی که در مرحله طراحی اولیه وجود دارد، شرایط میدانی می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر عملکرد مهار‌های نصب‌شده نهایی داشته باشد. شرایطی مانند روش حفاری، روش تمیز کردن سوراخ، وجود یا عدم وجود آب که همگی بر عملکرد اتصال چسب کاشت میلگرد و آرماتور تأثیر می‌گذارد. این شرایط به‌طور کلی در تجزیه‌وتحلیل و انتخاب سیستم کاشت میلگرد گنجانده شده است. نظارت بر عملکرد نصب کننده مهار‌ها بسیار مهم است تا اطمینان حاصل شود که داده‌های فنی طراحی مطابق با شرایط واقعی میدان و روش نصب پیمانکار رعایت و اجرا می‌شوند.
یکی از ویژگی‌های پروژه‌های زیرسازی که آن‌ها را از ساخت‌وسازهای عمومی ساختمان متمایز می‌سازد، این است که اکثریت قریب به اتفاق اتصالات بیرونی هستند. مهندسان عمران که سیستم چسب کاشت میلگرد و آرماتور و بولت را انتخاب می‌کنند باید به محیطی که این مهار ها در معرض آن قرار می‌گیرند توجه کنند ازجمله رطوبت ناشی از بارش یا تحکیم، نوسانات دما ناشی از فرآیندهای مکانیکی مجاور یا گازهای خورنده از چیزهایی مانند اگزوز ترافیک باید توجه ویژه‌ای داشته باشند.این شرایط محیطی به‌صورت جداگانه یا ترکیبی باعث خوردگی اجزای مهار و یا اتصالات فلزی آن می‌شود. در مورد طول عمر مورد انتظار اتصال و اثرات منفی محیط‌های خورنده فکر کنید. در صورت نیاز به افزایش مقاومت در برابر خوردگی اجزاء در سیستم کاشت میلگرد، مقابله با آن را در مراحل اجرایی خود لحاظ کنید. فولاد ضدزنگ، روکش روی ضخیم‌تر برای فولاد کربنی و یا پوشش فلزی ممکن است برای حفظ یکپارچگی اتصال موردنیاز باشد.
