مقاوم سازی

مقاوم سازی


تعدادی از پروژه های مقاوم سازی اجرا شده توسط شرکت افرا سازه رادنادین:

1.پروژه های بیمارستانی

2.پروژه های مقاوم سازی آپارتمانی شهری

3.پروژه هتل پارسیان کوثر اصفهان

 

👈روشهای مقاوم سازی ساختمان چیست ؟

روشهای زیادی برای مقاوم سازی سازه ها (مقاوم سازی ساختمان های بتنی، …) و مقاوم سازی ساختمانها در دسترس می باشد که برخی از روش های رایج درمقاوم سازی سازه ها به شرح ذیل می باشد.

🖊برای مقاوم سازی سازه ها روش های بسیار متنوعی وجود دارد که روش های مقاوم سازی مذکور در واقع متداول ترین روش های مقاوم سازی محسوب می شوند .

مقاوم سازی

 

 

🖍مقاوم سازی سازه ها و مقاوم سازی ساختمان ها با FRP

🖍مقاوم سازی سازه ها ساختمان ها با اضافه نمودن دیوار برشی و یا مقاوم سازی سازه ها و مقاوم سازی ساختمان ها با اضافه نمودن بادبند فلزی
🖍مقاوم سازی و مقاوم سازی ساختمان ها سازه ها با استفاده از میراگر یا دمپر
🖍مقاوم سازی سازه ها و مقاوم سازی ساختمانها با استفاده از جرم های متمرکز پاندولی
🖍مقاوم سازی سازه ها و مقاوم سازی ساختمانها با استفاده از از ژاکت های فلزی و بتنی
🖍مقاوم سازی سازه ها و مقاوم سازی ساختمانها با استفاده از بادبند های کمانش تاب
🖍مقاوم سازی سازه ها و مقاوم سازی ساختمانها با استفاده از جداگرهای لرزه ای

1.مقاوم سازی با FRP

مقاوم سازی سازه­ های بتنی ومقاوم سازی ساختمان ها به منظور تقویت آنها برای تحمل بارهای وارده ، بهبود نارسایی ­های ناشی از فرسایش، افزایش شکل پذیری سازه یا سایر موارد با استفاده از مصالح مناسب و شیوه ­های اجرایی صحیح انجام می گردد.

استفاده از مواد کامپوزیت به شکل پلیمرهای مسلح شده با الیاف (Fiber Reinforced Polymers) که به اختصار FRP نامیده می شوند.

که به عنوان یک روش مدرن مقاوم سازی و جایگزین مصالح سنتی و شیوه­ های موجود شناخته می شود.

مصالح FRP از ترکیب الیاف و رزین ساخته می شوند، در فرایند مقاوم سازی از رزین (رزین اپوکسی) برای ایجاد لایه یکپارچه، همچنین چسبیدن سیستم FRP به سطح بتن زیرین و ایجاد پوشش به منظور محافظت مصالح استفاده می شود.

استفاده از FRP به دلیل وزن کم‌‏، سرعت اجرای بالا‏، مقاومت بالا و عدم ایجاد محدودیت معماری به خصوص در ساختمان های بتنی بسیار مورد توجه می باشد.

مقاوم سازی ب FRP

همچنین برای آشنایی با کاربردهای مقاوم سازی با FRP مقالات زیر را نیز مطالعه کنید:

کاربرد مصالح FRP در ساختمان های مسکونی بتنی
مقاوم سازی سیلو
استفاده از مصالح FRP در مقاوم سازی پل ها
مقاوم سازی دال و عرشه ها
مقاوم سازی ستون های بتنی با مصالح FRP
مقاوم سازی تیرهای بتنی با مصالح FRP
کاربرد مصالح FRP در دیوار

پروژه هتل پارسیان کوثر اصفهان با روش FRP انجام شده است

2.مقاوم سازی با اضافه نمودن دیوار برشی و یا بادبند

یکی دیگر از روشهای مقاوم سازی ساختمانها استفاده از دیوار برشی بتنی و یا بادبند می‌باشد. به علت سختی بیشتر دیوار برشی نسبت به بادبند، تعداد دهانه‌های لازم برای تعبیه دیوار برشی کمتر از دهانه‌های لازم برای بادبند است .

در نتیجه طرح مقاوم سازی مشکلات کمتری در زمینه معماری بوجود می‌آورد.

برای اتصال دیوار به ستون باید از خاموت یا بولت به عنوان برشگیر در ارتفاع ستون استفاده کرد.

نکته مهم دیگری هم که در مورد استفاده از دیوار برشی باید به آن توجه کرد این است که نیروی زیادی در پی دیوار برشی بوجود می‌آید، که برای انتقال این نیرو‌ها به زمین احتمالا نیاز به تعبیه شمع وجود دارد.

3.مقاوم سازی با استفاده از جداگرهای لرزه ای

برای جدا سازی حرکتی بین سازه و زمین از نصب جداسازهای لرزه­ ای در تراز پایه ساختمان، استفاده می شود . جداسازهای لرزه ­ای، المان هایی هستند که سختی جانبی آنها نسبت به سختی محوری­شان بسیار کمتر می­ باشد، لذا با وقوع زلزله، این المان­ها میبایستی مانع انتقال نیرو به سازه­ ی اصلی­ شوند و سازه­ ی اصلی یک حرکت صلب را در حین وقوع لرزش­ های زمین تجربه نماید.

عملکرد جداگرها فقط در محدوده خاصی از جرم و ارتفاع ساختمان مطلوب است و به همین دلیل این روش بصورت خیلی محدود و فقط برای ساختمانهای دارای وزن و ارتفاع مشخصی موثر بوده و به همین دلیل کمتر از سایر روش ها در جهان مورد استقبال کارشناسان قرار گرفته و درپروژه های بسیار کمی مورد استفاده قرارگرفته است.

برای کسب اطلاعات بیشتر از این روش مقاوم سازی، صفحه جداسازی لرزه ای را مطالعه بفرمایید.

4.مقاوم سازی با استفاده از سیستم های جاذب انرژی (دمپر)

در روش­های کنترل غیر فعال سازه نظیر استفاده از مستهلک کننده ­های ویسکوز و ویسکوالاستیک، جذب انرژی حاصل از حرکات نیرومند زمین توسط مستهلک کننده ­ها صورت گرفته و به سیستم سازه اجازه داده نمی­شود که وارد ناحیه غیر خطی گردد.

این امر موجب می­شود که مقاومت سازه در برابر زلزله ­های با دوره بازگشت طولانی­ تر (که طبیعتا شدیدتر نیز می­ باشند) بیشتر گردد یا به تعبیر دیگر احتمال فروریزش سازه در برابر این زلزله­ ها کاهش می­ یابد .

سیستمهای جاذب یا مستهلک کننده انرژی (Dampers) بر پایه افزایش ضریب میرایی ساختمان بنا شده ­اند. مهمترین تاثیر میرایی، کاهش دامنه نوسان و پاسخ ساختمان نسبت به نیروهای وارده می باشد و بدین وسیله قسمت عمده­ ای از انرژی ارتعاشی را قبل از رسیدن پاسخ سازه به حد نهایی به هدر می دهند.

اتلاف کننده ­های انرژی ممکن است در مهاربندی­ ها، اتصالات و اجزای غیر سازه ­ای و یا دیگر مکانهای مناسب در ساختمانهای موجود قرار داده شوند، لیکن ساده­ ترین و پرکاربردترین آنها استفاده از میراگر در مهاربندها می باشد که می­توان از آنها در تمامی طبقات ساختمان سود جست.

در انواع میراگرها زیبایی و دکوراسیون ساختمان نیز مد نظر قرار می گیرد تا چنانچه بصورت نمایان بکار برده شوند مشکلی از لحاظ معماری ایجاد نگردد.

نکته جالب اینکه در پروژه ساخت میدان امام علی بیش از دویست هزار مورد کاشت بولت و کاشت میلگرد انجام شده است.

پاسخ گویی سوالات پر تکرار که توسط معماران تجربی مطرح شده اند:

کدام روش مقاوم سازی ساختمان بهتر است؟
انتخاب یک روش مقاوم سازی به عنوان روش مقاومسازی ساختمان وابسته به شرایط ساختمان است.

5.روش مقاوم سازی ساختمان های بتنی با ژاکت فولادی:

ژاکت فولادی می تواند مقاومت عضو بتنی را بالا ببرد. در تیرها این روش می تواند مقاومت خمشی و برشی عضو را بهبود بخشد.

در ستون های بتنی علاوه بر افزایش مقاومت خمشی و برشی به موجب محصورسازی بتن باعث افزایش مقاومت فشاری ستون نیز می شود.

یکی از بزرگترین مزیت های این روش ژاکت فولادی عدم نیاز به قالب بندی به مانند روش مقاوم سازی با ژاکت بتنی است.

برای آشنایی بیشتر با این روش به صفحه مقاوم سازی با ژاکت فولادی مراجعه کنید.

مقاوم سازی با ژاکت فولادی
شرکت افراسازه رادنادین

استفاده از ژاکت فلزی روشی مناسب برای مقاوم سازی ساختمانهای بتنی بوده ضمن افزایش مقاومت و شکل پذیری اعضا، این نوع سازه ها وزن قابل ملاحظه ای را نیز به ساختمان اضافه نمی نماید.

در این روش ورق های فلزی در محل آسیب پذیر ساختمان بر روی سطح بتنی عضو قرار گرفته و توسط بولت به عضو مربوطه متصل می‌گردد.

کار با ژاکت فلزی بر حسب مورد می تواند به صورت دورپیچ، نواری و یا موضعی باشد.

در برخی موارد که اتصال تیرها و ستونهای ساختمان بتنی ضوابط شکل پذیری از جمله فاصله بین خاموت ها را رعایت نمی کنند پیرامون تیروستون قرار گرفته و با جوشکاری به یکدیگر متصل می گردند.

همچنین این ورق ها باید با بولت به تیرها و ستونها وصل گردند تا بتوانند در تحمل لنگرهای خمشی و نیروهای برشی ایجاد شده در اتصال مشارکت نمایند.

ورق های فلزی پیرامونی بکار رفته با ایجاد محصور شدگی در محل اتصال تیرها و ستونها خرد شدگی بتن را به تاخیر انداخته و باعث افزایش مقاومت فشاری آن می گردند.

برای مقاومسازی ستون های ضعیف سازه که فاقد آرماتورهای عرضی و یا طولی کافی می باشند. بیشتراز ژاکت فلزی استفاده می شود.

برای این کار؛ ورق های فلزی در اطراف ستون قرار گرفته و توسط بولت به ستون متصل می گردند.

این ورق ها همچنین در بالا و پایین ستون باید به نحو مناسبی به تیرها و فونداسیون متصل گردند.

استفاده از ژاکت فلزی برای مقاوم سازی ستون ها ضمن افزایش مقاومت برشی و خمشی ستون با ایجاد تنش محصورشدگی مقاومت فشاری بتن را نیز افزایش داده و همچنین از کمانش آرماتورهای طولی جلوگیری می نماید.

در مواردی که هدف مقاوم سازی تنها افزایش مقاومت برشی تیر و یا جبران کمبود خاموت در ستون ها برای جلوگیری از کمانش آرماوتورهای طولی باشد به جای ورق فلزی می توان از نوارهای فلزی پیرامونی استفاده نمود.

همچنین برای انتقال نیروی مهاربند فوقانی به مهاربند تحتانی از نوارهای فلزی استفاده شده است.

برای این که نیروی برشی بتواند بین عضو بتنی و ورق فلزی منتقل گردد باید اتصال مناسب بین آن دو برقرار گردد.

سیستمهای جاذب یا مستهلک کننده انرژی (Dampers) بر پایه افزایش ضریب میرایی ساختمان بنا شده ­اند. مهمترین تاثیر میرایی، کاهش دامنه نوسان و پاسخ ساختمان نسبت به نیروهای وارده می باشد و بدین وسیله قسمت عمده­ ای از انرژی ارتعاشی را قبل از رسیدن پاسخ سازه به حد نهایی به هدر می دهند.

اتلاف کننده ­های انرژی ممکن است در مهاربندی­ ها، اتصالات و اجزای غیر سازه ­ای و یا دیگر مکانهای مناسب در ساختمانهای موجود قرار داده شوند، لیکن ساده­ ترین و پرکاربردترین آنها استفاده از میراگر در مهاربندها می باشد که می­توان از آنها در تمامی طبقات ساختمان سود جست.

در انواع میراگرها زیبایی و دکوراسیون ساختمان نیز مد نظر قرار می گیرد تا چنانچه بصورت نمایان بکار برده شوند مشکلی از لحاظ معماری ایجاد نگردد.

از ترکیب چند روش فوق نیز می تواند برای مقاوم سازی استفاده نمود.

سوالات رایج:

👈کدام روش مقاوم سازی ساختمان بهتر است؟
انتخاب یک روش مقاوم سازی به عنوان روش مقاوم سازی ساختمان وابسته به شرایط ساختمان است.

5.روش مقاوم سازی ساختمان های بتنی با ژاکت فولادی:

ژاکت فولادی می تواند مقاومت عضو بتنی را بالا ببرد. در تیرها این روش می تواند مقاومت خمشی و برشی عضو را بهبود بخشد.

در ستون های بتنی علاوه بر افزایش مقاومت خمشی و برشی به موجب محصورسازی بتن باعث افزایش مقاومت فشاری ستون نیز می شود.

یکی از بزرگترین مزیت های این روش ژاکت فولادی عدم نیاز به قالب بندی به مانند روش مقاومسازی با ژاکت بتنی است.

برای آشنایی بیشتر با این روش به صفحه مقاوم سازی با ژاکت فولادی مراجعه کنید.

مقاوم سازی با ژاکت فولادی

استفاده از ژاکت فلزی روشی مناسب برای مقاوم سازی ساختمانهای بتنی بوده ضمن افزایش مقاومت و شکل پذیری اعضا، این نوع سازه ها وزن قابل ملاحظه ای را نیز به ساختمان اضافه نمی نماید.

در این روش ورق های فلزی در محل آسیب پذیر ساختمان بر روی سطح بتنی عضو قرار گرفته و توسط بولت به عضو مربوطه متصل می‌گردد.

مقاوم سازی با ژاکت فلزی بر حسب مورد می تواند به صورت دورپیچ، نواری و یا موضعی باشد.

در برخی موارد که اتصال تیرها و ستونهای ساختمان بتنی ضوابط شکل پذیری از جمله فاصله بین خاموت ها را رعایت نمی کنند پیرامون تیروستون قرار گرفته و با جوشکاری به یکدیگر متصل می گردند.

همچنین این ورق ها باید با بولت به تیرها و ستونها وصل گردند تا بتوانند در تحمل لنگرهای خمشی و نیروهای برشی ایجاد شده در اتصال مشارکت نمایند.

ورق های فلزی پیرامونی بکار رفته با ایجاد محصور شدگی در محل اتصال تیرها و ستونها خرد شدگی بتن را به تاخیر انداخته و باعث افزایش مقاومت فشاری آن می گردند.

برای مقاوم سازی ستون های ضعیف سازه که فاقد آرماتورهای عرضی و یا طولی کافی می باشند. بیشتراز ژاکت فلزی استفاده می شود.

برای این کار؛ ورق های فلزی در اطراف ستون قرار گرفته و توسط بولت به ستون متصل می گردند.

این ورق ها همچنین در بالا و پایین ستون باید به نحو مناسبی به تیرها و فونداسیون متصل گردند.

استفاده از ژاکت فلزی برای مقاومسازی ستون ها ضمن افزایش مقاومت برشی و خمشی ستون با ایجاد تنش محصورشدگی مقاومت فشاری بتن را نیز افزایش داده و همچنین از کمانش آرماتورهای طولی جلوگیری می نماید.

در مواردی که هدف مقاومسازی تنها افزایش مقاومت برشی تیر و یا جبران کمبود خاموت در ستون ها برای جلوگیری از کمانش آرماوتورهای طولی باشد به جای ورق فلزی می توان از نوارهای فلزی پیرامونی استفاده نمود.

همچنین برای انتقال نیروی مهاربند فوقانی به مهاربند تحتانی از نوارهای فلزی استفاده شده است.

برای این که نیروی برشی بتواند بین عضو بتنی و ورق فلزی منتقل گردد باید اتصال مناسب بین آن دو برقرار گردد.

لذا برای ایجاد این اتصال ،قبل از نصب ورق ها سوراخ هایی در عضو بتنی و ورق های فلزی ایجاد شده، سپس ورق ها(صفحات) بر روی عضو قرار گرفته و با بولت ها به یکدیگر متصل می گردند، سپس فضای باقی مانده داخل سوراخ توسط اپوکسی پر می گردد.

به طور کلی می‌توان کاربرد روش کار با ژاکت فولادی را در موارد زیر دسته بندی کرد:

محصور سازی بتن
افزایش مقاومت برشی عضو
افزایش مقاومت خمشی عضو
افزایش سختی جانبی سازه (تا حدودی)
از جمله مزیت های این روش عبارتند از:

امکان اصلاح اغلب مشکلات سازه ای در قابهای بتنی
عدم نیاز به قالب بندی برخلاف روش کار با ژاکت بتنی
سرعت اجرای بیشتر نسبت به ژاکت بتنی
گزینه مناسب برای محصول کردن بتن در ستونها
ایجاد مشکل برای معماری در این روش نسبت به ژاکت بتنی کمتر است

معایب این روش نیز عبارتند از:

نیاز به اجرای پوشش های ضد حریق در سازه های مهم که منجر به افزایش هزینه ها می شود.
زمان زیاد اجرا و عملیات متعدد کاشت آرماتور و جوشکاری دارای هزینه بسیار بالایی در صورت نیاز به افزایش مقاومت خمشی و برشی انجام می پذیرد
نیاز به عملیات تزریق و حجم زیاد گروت که بسیاردشوار است امکان اصلاح بعضی از اتصالات در قاب ها بعضاً غیر ممکن است
مهندسین گاها روش مقاوم سازی را در پروژه های بتنی پیشنهاد می دهند.

همچنین در پروژه های مصلی بزرگ تهران اجرای ژاکت فولادی به نحو احسن انجام گردید.

مقاوم سازی ساختمان با ژاکت بتنی
استفاده از پوشش بتنی یکی از روش های مقاوم سازی ساختمان های بتنی در پیرامون المان های مختلف از قبیل دیوار برشی، ستون و تیر می باشد.

ابتدا سوراخ های به فواصل معین در وجه های اطراف المان های ضعیف ایجاد می گردد. سپس یک مش فولادی با آرماتورهای آجدار در اطراف ان المان قرار می گیرد.

اندازه و فاصله این آرماتورهای فولادی با کمک نتایج تحلیلی طراحی میگردد.

میزان و فاصله سوراخ های ایجاد شده در عضو به گونه ای است که نبایدموجب عف عمده در المان موجود گردد.

ونیز هنگام اجرای عملیات سوراخکاری باید دقت نمود که سرمته باعث قطع آرماتور ستون نگردد.

در صورت برخورد سرمته با آرماتور باید دستگاه دریل از سوراخ بیرون شده و سوراخ جدیدی در کنار آن ایجاد شود تا هیچ آرماتوری قطع نگردد.

پس از ان سوراخ های ایجاد شده توسط چسب اپوکسی پر شده و آرماتورهای دوخت L شکل در داخل آن قرار می گیرد.

قالب هایی در اطراف المان تعبیه شده و داخل آن توسط بتن پر می گردد. پوشش بتنی جدید به همراه آرماتورهای آن باعث افزایش مقاومت و شکل پذیری المان سازه ای موجود می گردد.

برای افزایش مقاومت کمانشی ستونها، مقاومت و شکل پذیری تیرها، ستونها و دیوارهای برشی از این مورد استفاده میگردد.

ژاکت بتنی چیست؟
ژاکت بتنی یک روکش برای عضو بتنی است که از میلگردهای فولادی و بتن تشکیل شده است.

برای اجرای ژاکت بتنی ابتدا شبکه ای از میلگردها را بر روی عضو قدیمی آرماتور بندی می کنند و سپس بعد از قالب بندی آن را بتن ریزی می کنند.

ژاکت بتنی مقاومت خمشی وبرشی ستون را افزایش می دهد وافزایش شکل پذیری ستون در این روش کاملا مشهود است.

چه زمانی از ژاکت بتنی استفاده می شود؟
مواردی است که میزان آسیب های وارده به ستون زیاد باشد، و یا در مواردی که ستون قادر به تحمل نیروهای فشاری و همچنین نیروهای جانبی وارده نباشد از جمله مواردی که استفاده از ژاکت بتنی برای مقاوم-سازی ستون مناسب به نظر می باشد.

آیا از ژاکت بتنی به معنای پوشاندن تمامی وجوه ستون است؟
خیر، ستون می تواند در یک و یا وجه های بیشتری روکش شود.

مسئله مهم در افزودن ژاکت بتنی تامین پیوستگی بین عضو موجود و ژاکت است. برای این مسئله حتما باید ماهیت بارهای وارده به عضو دقت داشت.زیرا طرح ژاکت با توجه به بارهای موجود بر روی ستون انجام می شود و ممکن است طرح به استفاده از روکش ضخیم یا نازک یا درصد فولاد زیاد و کم منجر شود..

مزایای روش کار با ژاکت بتنی چیست؟
مکان اصلاح همزمان کلیه مشکلات سختی و مقاومتی در قابهای بتنی
اصلاح اتصالات در قاب ها
امکان اصلاح باربری ثقلی ستون ها
سهولت ایجاد پیوستگی بین اعضا
عدم نیاز به پوشش ضد حریق
معایب روش کار با ژاکت بتنی چیست؟
افزایش ابعاد سازه و به هم ریختن معماری ساختمان
نیاز به تخریب گسترده در عضو و اطراف عضو
تغییر در سختی سازه و احتمال ایجاد نامنظمی پیچشی در سازه و گسترش نیروهای اضافه در اعضا

افزایش وزن ساختمان

مدت زمان زیاد و هزینه بسیار زیاد این روش مقاوم سازی شامل (تخریب، قالب بندی، بتن ریزی پیچیده، اشغال فضای مفید و …)

روش مقاوم-سازی ساختمان های بتنی با ژاکت بتنی:

ژاکت بتنی یکی از شناخته شده ترین روش ها برای ساختمان های بتنی است و در حال حاضر نیز جزو روش های محبوب مقاوم سازی ساختمان شناخته می شود.

در این روش مقاوم سازی شبکه آرماتورهای فولادی در اطراف اعضای سازه قرار می گیرند و به روش کاشت میلگرد با چسب اپوکسی (Epoxy) در داخل بتن محکم می شوند سپس اعضا قالب بندی می شوند.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

منو

افرا سازه رادنادین